Neoklasisizm (Yeni Klasik Anlayış) Nedir, Ne Demektir?
18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Barok anlayışın ardından rokokonun daha da ileri giden, aşırı süslü tavrına karşı bir tepki olarak doğmuştur.
Neoklasik sanat, Antik Roma sanatının klasik ifadeciliğini bir sanat ilkesi olarak benimsemiştir. Neoklasik sanatçılar sanatın herkes tarafından kolaylıkla anlaşılır olmasını, beşeri ideali, ruh yüceliğini güçlendirmesini ve yaşatmasını istemişlerdir.
Resimlerinde teknik olarak ışığın getirdiği etkilerden uzak, perspektif ve derinlik aramayan, arka plana ağırlık veren ve keskinleşen çizgiler genel özelliklerdir.
Jacques Louis David’in (Cak Luis Deyvid) öncülük ettiği akım, Fransız Devrimi’nin yarattığı vatanseverlik ve özgürlük duygularını, sert ve yalın bir üslüpta aktarmaktadır. David resimlerinde Napolyon’un başarıları ve ulusal coşkuyu ele almıştır. Fransız İhtilali ayrıca romantizm ve realizm gibi sanat akımlarının ateşleyicisi olmuştur.
David’in eserlerinden bazıları; Marat’ın Ölümü, Napolyon’un Taç Giyme Töreni, Saint-Bernard Geçidi’nde Napolyon, Horas Kardeşlerin Yemini. Akımın diğer temsilcileri; J. P. Dominique Ingres (Dominik İngres) (1780-1867), Heykeltıraş Antonio Canova (Antonyo Kanava) (1757-1822), Mimar Andrea Palladio’dır (Andre Paladyo) (1508-1580).
Kaynak: Sanat Tarihi, MEB, 2018.
