Leonardo da Vinci, 1452-1519 yılları arasında yaşamış Rönesans sanatçısıdır.
Rönesans’a damgasını vuran sanatçılardan biri olmasının yanında anatomi, mekanik kanunlar, jeoloji, botanik, ilk uçuş denemeleri, denizaltılar gibi çeşitli alanlar üzerinde çalışan bir bilim adamıdır.
Işığın ve gölgenin kullanımındaki farklı yöntemleri ile de çığır açan bir sanatçıdır. Klasik yunan heykeline özgü bir tebessüm gözlemlediğimiz Mona Lisa tablosunda Leonardo, sfumato denilen hava perspektifi ekleyerek derinlik algısını çok daha gerçekçi bir boyuta getirmiştir.
Diğer ünlü yapıtı Son Akşam Yemeği, Milano’daki Santa Maria Della Grazie Kilisesi’nin yemek salonundadır.
Hristiyan inanışına göre İsa’nın çarmıha gerilmeden önceki akşam havarileriyle yediği son yemeği anlatır. Bir hayli yıpranmış olan bu resimde Leonardo, figürlerin yerleştirilişi, mekânın tanımlanması, perspektif gibi Rönesans’ın çok önem verdiği konularda kusursuz bir anlatıma varmıştır. İsa tam ortada oturmaktadır. Diğer figürler, üçlü kompozisyonlarla iki yanına sıralanmıştır. Bu bakımdan İsa’nın güneş, üçerli olarak bir arada olan dört grubun ise aylar ve mevsimler olarak simgelendiği de kabul edilir. Vinci’nin diğer önemli eserleri; Meryem, Bebek İsa ve Azize Anna Beşaret’tir.
Kaynak: Sanat Tarihi, MEB, 2018.
